Eşref Şefik Atabey, 1898 yılında dünyaya geldi. (Bazı kaynaklarda farklı tarihlere de rastlanmakta) Mekteb-i Sultani’nin tedrisinden geçen Atabey, daha sonra tahsil için gittiği Fransa’da, bir maçını izlediği ünlü boksör Charpantier’den etkilenip, İstanbul’a boks eksperi olarak döndü. Galatasaray Kulübü’nde yöneticilik yaptı. Boks Federasyonu’nun ilk başkanıydı. Ünlü boksör Melih Açba’yı eldivenlerinden tutan, o oldu. Otuzlu yıllarda boks hakemliğine merak salan Eşref Şefik, her daim ütülü, siyah dar paça pantolonu, kolalı bembeyaz gömleği, briyantinle geriye doğru yapıştırılmış seyrek saçlarıyla Beyoğlu’ndaki kapalı salonlarda, bazen de Taksim Stadı’nın ortasına kurulan ringde birçok maç yönetti.
İstanbul Radyosu’nun kurucularından ve spor spikerlerinden biriydi. 1927’de radyonun ilk anonsunu o yaptı. İlk futbol maçını o anlattı. Tertemiz İstanbul lehçesi, spor literatürüne soktuğu deyimleri (havayı dövdü-, -kantarlayamadı) gibi nev-i şahsına münhasır sözcükleri, farklı ve nükte barındıran üslubuyla dinleyenleri mest ederdi. Önce futbol maçları nakleden Eşref Şefik, sonra dümenini güreş ve boksa kırıp ölümsüzleşmeyi yeğlemişti. Anlattığı bir müsabakada, boğaz ağrısını dindirmek maksadıyla yanına aldığı ılık sütü içerken verdiği boşlukları izah için dinleyicilerine söylediği ‘’müsadenizle sütümü içeyim efendim’’ ‘vecizesi’, ünlü ‘ses’in incilerinden sadece biriydi.
Gazetecilikle tanışması ‘’İleri gazetesindeki mesaisiyle başladı. Tercüman, Son Saat, Milliyet, Cumhuriyet, Akşam, Yeni ve Tan gazetelerinde de görev yaptı. Tan’ın Orta Avrupa temsilciliği görevini üstlendi. Çeşitli dergilerde de yazılar yazan Eşref Şefik’in, Olimpiyat dergisinde kaleme aldığı Galatasaray Futbol Takımı ile ilgili sert eleştiriler sonrası sarı-kırmızılı kulüpten ihracı, Galatasaray’dan kopmaları ve Ateş Güneş kulübünün kuruluşunu tetikleyen olaylardandı. Eşref Şefik Atabey, 1980 yılında vefat etti.
 |
 |
